Ջրային թռչունների ձմեռային կերակրում Երևանյան լճում
Ծրագրի տևողությունը
2002-X
Ծրագրի նկարագրությունը
Ձմեռը թռչունների, հատկապես ջրային թռչունների համար ամենաանբարենպաստ շրջանն է։ Ցածր ջերմաստիճանը, սննդի դժվար հասանելիությունը և ցերեկային ժամերի կարճ տևողությունը այս ժամանակահատվածում թռչունների կենսագործունեության համար հիմնական բացասական գործոններն են: Բնության կողմից ստեղծված դժվարություններից զատ՝ Հայաստանում բադերը կրում են նաև մարդածին ազդեցություններ, որոնց թվում են ափամերձ ջրամբարների կառուցումը, որսը և որսագողությունը որսաշրջանից դուրս:
Երևանյան լճում մեծ թվով վայրի բադեր են հավաքվում։ Սևանա լճի և Արարատյան դաշտում մասնագետների կողմից արված ձմեռային ջրային թռչունների հաշվարկի արդյունքների համաձայն՝ այս վայրերում համեմատաբար ավելի քիչ վայրի բադեր են մնացել, քանի որ նրանց համար վտանգավոր են Սևանա լճում ձկնորսական նավակները, իսկ Արարատյան դաշտում՝ որսորդներն ու որսագողերը, որոնք հալածում ու որսում են թռչուններին։ Բարեբախտաբար, Երևանում նման անկարգությունները բացակայում են։ Այնուամենայնիվ, բադերը սնունդ փնտրելու համար պետք է չվեն Երևանյան լճից դեպի Արարատյան դաշտի ջրամբարներ, բայց հաճախ այնտեղ որսի զոհ են դառնում։
2002թ.ից սկսած Երևանյան լճում բադերին պահելու նպատակով ջրային թռչունների ամենամյա ձմեռային կերակրման ծրագիր է իրականացվում:
Թռչունների ձմեռային կերակրում, թռչունների տեսակային կազմի վերաբերյալ ուսումնասիրություն՝ հաշվելով լճի թռչունների թիվը:
Գեյթս՝ Հայ-գերմանական ցանց՝ էկոհամակարգերի ծառայությունների բարելավման նպատակով ԱՏՀ հանրային մասնակցության խթանում՝ որպես կենսաբազմազանության պահպանման և կայուն զարգացման ապահովման միջոց ծրագիր